زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابوالاحوص داود بن اسد بصری





ابوالاحوص داود بن اسد بصری (مصری)، از محدثان، فقها و متکلمان شیعه در قرن سوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالاحوص داود بن اسد بن اعفر (عفیر) بصری (مصری)، با اینکه اطلاعات زیادی از او در منابع کهن نیامده، اما آورده‌اند که وی فردی فقیه، متکلم، محدث و بسیار موثق شیعی بود و پدرش اسد نیز از محدثان بزرگ و مورد اعتماد به شمار می‌رفت.
با ابوعلی جبائی در حضور ابوالقاسم بن محمد کرخی درباره امامت مباحثه نمود. حسن بن موسی نوبختی (م ۳۱۰ هـ) در کربلای معلی با او ملاقات کرده و از علمش بهره‌مند شد. ابوالاحوص همراه ابن‌راوندی، ابوعیسی ورّاق و ابوسهل نوبختی در اثبات وجوب امامت و تقریر صفات امام با ادله عقلیه، به تدریج مسئله امامت را همانند توحید و عدل و نبوت جزء اصول شمرده و در مباحث کلامی داخل نمودند.
[۱۰] اقبال آشتیانی، عباس، خاندان نوبختی، ص۱۰۳.


۲ - آثار



کتاب فی الامامه علی سائر من خالفه من الامم، مجرد الدلائل و البراهین و الرد علی العثمانیه از آثار ابوالاحوص است.

۳ - تاریخ وفات



تاریخ درگذشت ابوالاحوص معلوم نیست، اما چون معاصر با حسن نوبختی بوده، در شمار دانشمندان قرن سوم به حساب آمده که ممکن است اوایل سده چهارم را هم درک کرده باشد.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۶] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۵۲.
[۱۷] نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۵۱.
[۱۸] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۹، ص۳۱۵.


۵ - پانویس


 
۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵۷.    
۲. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۴، ص۲۳۳.    
۳. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۲۰۸.    
۴. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۴۳.    
۵. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۸۹.    
۶. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۰۲.    
۷. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۱۴.    
۸. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۱۹۰.    
۹. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۱۰۱.    
۱۰. اقبال آشتیانی، عباس، خاندان نوبختی، ص۱۰۳.
۱۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵۷.    
۱۲. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۲۸۰.    
۱۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۶، ص۱۳۹.    
۱۴. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۶۶.    
۱۵. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۳۹.    
۱۶. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۵۲.
۱۷. نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۳، ص۳۵۱.
۱۸. اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۹، ص۳۱۵.


۶ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۲۱، برگرفته از مقاله «ابوالاحوص داود بن اسد بصری».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.